Często powtarzam, że marka to najcenniejsze aktywo firmy. Jeżeli mądrze zainwestujesz w jej rozwój – klienci odwdzięczą się poleceniami. To truizm, że przedsiębiorcy z dobrą opinią mogą żyć z samych rekomendacji. Rozpoznawalna nazwa firmy jest autentycznym magnesem na klientów. To z kolei kusi osoby, które chciały by przejąć do niej prawa. Tak, markę da się ukraść! Dlatego w tym artykule opisałem jak chronić nazwę firmy od strony prawnej.

5 najczęstszych mitów o tym jak chronić nazwę firmy

Zauważyłem, że wśród wielu osób panuje dziwne przekonanie, że nie robiąc nic prawo chroni ich markę. Wydaje im się to oczywiste. Nie znają szczegółów bo nie są prawnikami, ale podskórnie czują, że przecież jakoś musi to być uregulowane. Częściowo mają rację, ale ochrona bez formalnej rejestracji w Urzędzie Patentowym jest minimalna. Poniżej zestawienie mitów, z którymi najczęściej się spotykam jako rzecznik patentowy.

1. Rejestracja firmy w CEIDG lub KRS daje prawa do nazwy.

Założenie od strony formalnej działalności gospodarczej lub spółki nie chroni nazwy firmy. Za tym musi iść faktyczne komercyjna działalność na rynku. Może być przecież tak, że ktoś wskaże “na górkę” w PKD np. 20 branż w których działa. Ochrona nazwy firmy z tytułu np. Kodeksu Cywilnego, będzie obejmować tylko to co faktycznie oferujemy.

Poza tym żaden urzędnik nie weryfikuje nazw firm. Efektem jest to, że w Centralnej Ewidencji Działalności i Informacji Gospodarczej (CRIDG) jednoosobowych działalności z nazwą Art-Bud… jest ponad 700. W zakresie nazewnictwa firm Panuje straszny bałagan.

2. Mam prawa autorskie do nazwy firmy bo ją wymyśliłem.

To częsty mit. Ludzie żyją w przekonaniu, że prawo chroni każdy efekt ich wysiłków intelektualnych. Jeżeli chodzi o prawo autorskie to zabezpiecza ono utwór.

Problem w tym, że sądy uznają, że jedno słowo a nawet proste ich zestawienia nie są utworami. Chodzi o to, że jest to “zbyt drobna materia” aby można było w niej odcisnąć swoje piętno twórcze.

Zauważ, że pojedyncze słowo może się składać nawet z jednej litery np. “a”. Są też trzy-literowce jak BMW czy krótkie słowa APPLE. Gdzie jest granica fantazyjności od której można mówić o utworze?

Dużo dalej.

Nie da się wykluczyć, że słowo może spełniać wymogi stawiane przed utworami. Musi to być jednak określenie ekstremalnie wręcz udziwnione i fantazyjne. Moim zdaniem 99,9% nazw firm się do tego nie kwalifikuje.
 
[kliknij aby kontynuować…]